മയില്‍പ്പീലി
>> Wednesday, October 7, 2009
"ലക്ഷ്മി" ആ ചുണ്ടുകള്‍ മന്ത്രിച്ചു.. ഒരു തെക്കന്‍കാറ്റ് അയാളെ സ്പര്‍ശിച്ചു കടന്നുപോയി.
അവിടെ വെച്ച് അവള്‍ തനിക്ക് ഒന്നുരണ്ടു മയില്‍പ്പീലികള്‍ സമ്മാനിച്ചു. ആകാശം കാണിക്കാതെവെച്ചാല്‍ മയില്‍പ്പീലി പെറ്റുവളരുമെന്നും പറഞ്ഞു. ആ മയില്‍പ്പീലികള്‍ പുസ്തകത്താളുകളില്‍ വെച്ച് ലക്ഷ്മിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകളും മനസ്സിന്റെ താളില്‍ സൂക്ഷിച്ചു.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞുവീണു. വളര്‍ച്ചയുടെ തുലാവര്‍ഷത്തില്‍ അധികമൊന്നും സൂക്ഷിക്കാനില്ലാത്തതിനാല്‍ പഴയ സ്ക്കൂള്‍ പുസ്തകങ്ങള്‍ പെട്ടിയില്‍ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ചു. വായനയുടെ മറ്റേതോ മല കയറ്റത്തിനിയില്‍ ആ പുസ്തകങ്ങള്‍ ഒന്നു പൊടിതട്ടാന്‍ അയാള്‍ വിചാരിച്ചു. ചിതറിയ ഓര്‍മ്മകള്‍ നുള്ളിയെടുത്ത് ഹരീന്ദ്രന്‍ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഓര്‍മ്മയുടെ സമ്പത്തായിരുന്ന ആ പെട്ടി തുറന്നു. പോയ നല്ല കാലത്തിന്റെ, ബാല്യകാല സ്മരണകള്‍ ഉണര്‍ത്തുന്ന ആ പഴമയുടെ മണം അയാള്‍ ശ്വസിച്ചു. പെട്ടിയില്‍ നിന്നും ഓര്‍മ്മകളെ പുതുക്കി ആ പുസ്തകം പുറത്തു ചാടി. പുസ്തകത്താളുകളില്‍ ലക്ഷ്മി തന്ന മയില്‍പ്പീലി. ഒപ്പം ഏതാനും വാക്കുകളും. അയാള്‍ അതു വായിച്ചു. "ഓര്‍മ്മിക്കുവാന്‍ നിനക്കെന്തു നല്‍കണം.. ഓര്‍മ്മിക്കണം എന്ന വാക്കു മാത്രം". അയാളറിയാതെ ആ കണ്ണുകള്‍ ഈറനണിഞ്ഞു.
3 comments:
katha nannaayi.inyum ezhuthoo.
കൊള്ളാലോ കുഞ്ഞുകഥ
ഒരു നിമിഷം ബാല്യകാലത്തിലേക്ക് ഓര്‍മ്മയെ കൊണ്ടുപോയി
അശ്വതിക്ക് എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു.
Post a Comment